22 వ సామాన్య ఆదివారం
మొదటి పఠనము సిరాకు : 3 :17 -18 ,20 ,28 ,29
రెండవ పఠనము హెబ్రి 12 : 18-19-,22-24
సువార్త పఠనము లూకా 14 : 1, 7-14
క్రీస్తు నాదునియందు ప్రియమయిన
విశ్వాసులారా, దేవును బిడ్డలారా ఈనాడు తల్లి అయిన శ్రీ సభ దేవుని యొక్క వాక్యాని
ఆలకించి, ధ్యానించి, వాక్యానుసరముగా జీవించమని మనందరిని 22 వ సామాన్య ఆదివారము
లోనికి ఆహ్వానిస్తుంది.
ఈనాటి ఈ మూడు
పఠనముల ముఖ్య ఉదేశ్యం మరియు ధ్యానంశం “ క్రైస్తవ
జీవితం – వినయం కలిగిన జీవితం”
ప్రతి
క్రైస్తవుడు కూడా తన జీవితంలో దేవున్ని దగ్గర మరియు తన తోటి సహోదరుల దగ్గర
వినయత్మకంగా మెలగాలి. వినయం అనే గుణము మనలో వుంటే ప్రతి ఒక్కరు కూడా
దేవునిచే దీవించబడతారు అదేవిధంగా మన తోటి మానవుల చేత ప్రేమించాబడతాము. మానవుడి హృదయంలో ఉండే గర్వాన్ని, అహంకారాన్ని
దేవుడు ఎలా నిరసిస్తాడో, వినమ్రత ద్వారా మనం ఎలా ఆయనకు ప్రియపడతామో ఈ రోజు
ధ్యానించే వాక్యాలు మనకు స్పష్టంగా
తెలియజేస్తున్నాయి.
ఈ మొదటి పఠనము పఠనంలో, జ్ఞానగ్రంథకర్త మనకు ఒక మంచి ఉపదేశం ఇస్తున్నాడు:
“"కుమారా! నీవు చేయు పనులన్నిట వినయముతో చేయుము
................... ." (సిరాక్ 3:17-18, 20)
అంటే మనము దీనులమై యుంటే, దేవుని
అనుగ్రహము మన మీద కురిపిస్తాడు . మనము చేయగలిగినంత వరకు దీనులకు సహాయము చేయాలి.
అప్పుడే దేవుడు మన మనవులను ఆలకిస్తాడు. ఇక్కడ "దీనుడవై యుండు"
అంటే గర్వం లేకుండా, తన్ను
తాను చిన్నచూపు చూసుకునే వినమ్ర భావంతో ఉండమని అర్థం. తన శక్తి కొలది ఇతరులకు సేవ
చేసే వారిని దేవుడు ప్రేమిస్తాడు. సిరాక్ మరో ముఖ్యమైన విషయం చెప్పాడు: "వినమ్రత విద్యకు తలబంతి".
వినమ్రత లేనివాడు ఎంత
చదివినా, ఎంత
తెలివైనవాడైనా, నిజమైన
జ్ఞానాన్ని పొందలేడు. ఇక్కడ మనము వినయానికి మరియు గర్వానికి వున్నా వ్యత్యసాన్ని
గమనించవచ్చు.
గర్వం
దేనివలన వస్తుంది: 3 కారణాలు
1.
నేను నాపైనే
ఆధారపడి జీవించగలను అన్న ఆలోచన వచ్చినప్పుడు.
2.
తన
సంపద వలన.
3.
తనకున్న
విజ్ఞానం వలన.
1.
నేను
నాపైనే ఆధారపడి జీవించగలను అన్న ఆలోచన
వచ్చినప్పుడు.
మనం కొన్నిసార్లు స్వయం-ఆధారితత్వాన్ని(self-dependence), నాపై నేను ఆధారపడగలను అనుకునే సంస్కృతిలో జీవిస్తున్నాము. స్వతంత్రంగా
ఉండడం, తన స్వంత ప్రయత్నాలతో ముందుకు సాగడం, తన సొంత జీవితాన్ని తనే
నిర్మించుకోవడం మనకు చూస్తుంటాము . కాని వ్యక్తిగత బాధ్యతకు ఒక స్థానం ఉంది, కానీ ఈ మనోభావం/ఆలోచన మన ఆధ్యాత్మిక జీవితంలోకి
ప్రవేశించినప్పుడు, అది మన శక్తి
మరియు జీవానికి మూలమైన దేవుని నుండి మనల్ని వేరు చేసే పరిస్థితులు ఉంటాయి. మనం
ఎప్పుడు దేవుని మీద ఆధారపడి జీవించాలి. ఎందుకంటే ఆయనే మనకు జీవము,మూలము [అపో.కా.
17 : 28]. మనము ఆ దేవుని పోలికలము [ఆది. 2:7].
ఈ రోజు, దేవుడిపై
ఆధారపడకుండా మనపైనే ఆధారపడటం గురించి బైబిల్ ఏమి చెబుతుందో పరిశీలిద్దాం
మొట్టమొదటి
పాపం కేవలం ఒక పండు తినడం గురించి మాత్రమె కాదు; అది ఆధారపడే విధానంలో మార్పు
గురించి చెబుతుంది . సాతాను ప్రలోభం ఏమిటంటే, దేవుని
వాక్యంపై ఆధారపడటం మానేసి, స్వయంగా
తీర్మానాలు తీసుకునే వ్యక్తిగా మారమని ఆదాము, అవ్వను ప్రేరేపిస్తుంది.
మూల పాపము (ఆదికాండం 3:4-5) “అప్పుడు
సర్పము స్త్రీతో ఇట్లనెను మీరు చావరు, మీరు దాని ననుభవించు దినమున మీ
కన్నులు తెరచబడును, మీరు మంచిచెడ్డలు తెలిసికొని దేవతలవలె ఔదురు గనుక
దేవుడు దానిని నిషేధించెననెను.”
వారు
తమకు తామే దేవుళ్లుగా మారగలరు, వారి
స్వంత అవగాహన దేవుని ఆజ్ఞను తిరస్కరించారు. ఇదే మానవాళి యొక్క మూల పాపం: దేవుని
ఆజ్ఞకు బదులుగా మన స్వంత తీర్పును నమ్మడం.
బాబెల్ గోపురం (ఆదికాండం 11:1-9)
ప్రజలు తమలో తాము ఇలా అన్నారు, "రండి,
మనకు
ఓ పట్టణాన్నీ, పైకి ఆకాశం వరకు ఎత్తైన ఓ గోపురాన్నీ కట్టుకుందాం.
అప్పుడు మనకు పేరు రాగలదు." వారి
నిర్మాణం మానవ సాధ్యత మరియు
స్వయం-గౌరవానికి ఒక స్మారకచిహ్నంగా ఉండేది, దేవునిపై
ఆధారపడటం to entirely devoid. దేవుడు వారి భాషను గందరగోళపరచి,
వారిని చెదరగొట్టాడు.
మానవ స్వయం-సంపూర్ణతపై నిర్మించబడిన ఎలాంటి నిర్మాణం ,
అది ఎంతగా impressing
ఉన్నా,
దేవుని సంకల్పానికి
ఎదురు నిలవదు.
2.
తన
సంపద మీద ఆధారపడటం వలన.
ధనిక మూఢుడు (లూకా 12:16-21)
యేసు
ఒక successful రైతు
యొక్క ఉపమానాన్ని చెబుతాడు, తన
పంటలు అత్యధిక దిగుబడిని ఇచ్చాయి.
అతను తనలో తనే ఇలా అన్నాడు, "నా
ప్రాణా, నీకు అనేక సంవత్సరములవరకు పడియుండు ధనధాన్యాదులు గలవు,
సుఖించుము,
తిని,
ద్రావకములు
త్రావి, ఆనందించుము." అతని మొత్తం సంభాషణ తనతో తానే.
అతను దేవునికి కృతజ్ఞత తెలియజేయలేదు, దేవునిని
సంప్రదించలేదు, లేదా
తన జీవితం దేవుని చేతుల్లో ఉందని పరిగణించలేదు. దేవుని అప్పుడు ఇలా
అన్నాడు , "మూర్కుడా
, ఈ
రాత్రియే నిన్ను నీ ప్రాణము తీయబడును." చివరగా
యేసు ప్రభు ఇలా చెప్తారు
, "తనకొరకు
ధనమును సంగ్రహించుకొని దేవునికి ధనవంతుడు కానివాడు ఈలాగే ఉందును.
3.
తనకున్న
విజ్ఞానం వలన.
కొరింథీయులు 3:18-20
పౌలు
స్పష్టంగా హెచ్చరిస్తాడు. "ఎవడైనను తనకు తానే జ్ఞానవంతుడని భావించినయెడల,
అతడు
మూఢుడగు నట్లు భావించుకొనియెడల, అతడు నిజముగా జ్ఞానవంతుడగును. ఈ లోక జ్ఞానము దేవుని
దృష్టికి మూఢత్వము..." ఈ
లోకం యొక్క జ్ఞానం దేవుని దృష్టిలో మూఢత్వమే. దేవుని జ్ఞానం కన్నా తన స్వంత
బుద్ధిని, తర్కాన్ని
ఎక్కువగా విలువిస్తే, అది
దేవునికి వ్యతిరేకంగా గర్వంగా మారుతుంది, ఇది
పాపం.
యెషయా 5:21
దేవుడు
తనను తానే జ్ఞాని అని భావించే వారిని గర్విష్ఠులుగా నిందిస్తాడు.
కనుక
ప్రియమయిన దేవుని బిడ్డలారా ఎల్లప్పుడూ వినయము కలిగి జీవించాలి. లేకపోతే మనం
దేవుని నుండి దూరం అవుతాము. మనం చేసే ప్రతి పనిని కూడా వినయముతో చేయాలి. అప్పుడే
దీవునికి మహిమా కలుగుతుంది. మన గీవితం ద్వారా దేవుడు ఎప్పుడూ కూడా మహిమ పరచాబడాలి.
ఈ సువార్త పఠనము పఠనంలో , యేసు ప్రభువు మనకు వినమ్రత గురించి ఒక
చక్కని ఉపమానం ద్వారా బోధిస్తున్నాడు.
"నీవు ఎవరినైనా వివాహమునకు
ఆహ్వానించినప్పుడు, గౌరవస్థానములలో కూర్చొనవద్దు...
కడపటి స్థానమున కూర్చొనుము. అప్పుడు నిన్ను ఆహ్వానించినవాడు వచ్చి 'స్నేహితుడా,
ముందుకు
రా' అని చెప్పును." (లూకా 14:8,
10)
ఇది
కేవలం ఒక సామాజిక టిప్పు కాదు. ఇది మన ఆధ్యాత్మిక జీవనానికి అవసరం అయ్యే సూత్రం.
దేవుని ఎదుట మనందరం పాపులు. మనకు ఎటువంటి
హక్కు లేదు. కానీ మనం మన పాపపు దీనత్వాన్ని గుర్తించి,
దేవుని దయ మీద ఆధారపడి
జీవిస్తే, ఆయన
తన విందులో మనల్ని "ముందున్న స్థానానికి" ఆహ్వానిస్తాడు. అంటే,
మనకు నిత్యజీవాన్ని,
ఆనందాన్ని ఇస్తాడు.
ఉదా : సెయింట్ ఆగస్టీన్ చెప్పినట్లు, "వినమ్రత
సత్యానికి పునాది". దేవుడే సత్యం.
కాబట్టి, వినమ్రత లేకుండా మనం దేవుణ్ణి, ఆయన సత్యాన్ని
ఎప్పటికీ తెలుసుకోలేము.
మరియు
ప్రభువు మరొక ముఖ్యమైన బోధన ఇస్తాడు: "నీ విందునకు నీ స్నేహితులను,
నీ
సహోదరులను, నీ బంధువులను,
నీ
పొరుగువారిని ఆహ్వానించకుము... దరిద్రులను,
వికలాంగులను,
మొండివారిని,
గ్రుడ్డివారిని
ఆహ్వానించుము."
దీని
అర్థం మన సేవ, మన
ప్రేమ నిస్వార్థంగా ఉండాలి. ఎవరిని ఆహ్వానిస్తే తిరిగి మనకు లాభం వస్తుందో కాకుండా,
ఎవరికి నిజంగా అవసరమో,
ఎవరు తిరిగి ఇవ్వలేరో
అలాంటివారికి సేవ చేయాలి. ఇదే నిజమైన వినమ్రత మరియు నిస్వార్థ ప్రేమ.
ఉదా : సెయింట్ తెరేసా ఆఫ్ కల్కట్టా (మదర్
తెరేసా) ఈ
సూత్రాన్ని తన జీవితంలో నిలబెట్టుకుంది. ఆమె "అత్యంత దరిద్రులలో
దరిద్రురాలు"గా మారింది. సమాజం విస్మరించిన, త్యజించిన వ్యక్తులను ఆదరించి,
వారి జీవితం యొక్క
గొప్పతనాన్ని చాటి చెప్పింది. ఆమె సేవకు ఎటువంటి ప్రతిఫలం అపేక్షించలేదు. ఇది
నిజమైన ఖ్రీస్తుపోలిక.
ముగింపు
:
చివరగా
ప్రియ సహోదరులారా,
ఈ
రోజు దైవవచనం మనల్ని మూడు విధాలుగా ఆహ్వానిస్తోంది:
1.
మన క్రియలలో వినమ్రత: మన పనులు,
మన విజయాలు,
మన ప్రతిభ అన్నీ
దేవుని కృప వల్లనే అని గుర్తించి, గర్వించకుండా
ఉండటం.
2.
ఇతరుల పట్ల వినమ్రత: మనకంటే తక్కువవారిని,
బడుగు జీవితం
గడిపేవారిని చిన్నచూపు చూడకుండా, వారికి
నిస్వార్థంగా సేవ చేయడం.
3.
దేవుని వినమ్రత: ప్రార్థనలో,
ఆరాధనలో తన పాపపు
దీనత్వాన్ని గుర్తించి, దేవుని
దయ మీద మాత్రమే ఆధారపడి ఉండటం.
మన
ప్రభువు యేసు ఖ్రీస్తు స్వయంగా మనకు వినమ్రతకు ఆదర్శంగా నిలిచాడు. రాజుల రాజు
అయినవాడు ఒక పశుశాలలో జన్మించాడు, ఒక
బడుగు కుటుంబంలో పెరిగాడు, చివరికి
మన పాపాలకు ప్రాయశ్చిత్తంగా భరించాడు. ఆయనే చెప్పాడు: "నేను సాత్వికుడను,
హృదయము
వినమ్రతగలవాడను; నా నుగ్గు ఆశ్రయించుకొనినవారికి
విశ్రాంతి కలుగును" (మత్తయి
11:29).
ఈ
వారంలో, ప్రభువు
మన హృదయాలను వినమ్రతతో నింపి, ఇతరులకు
సేవ చేసే భాగ్యాన్ని ప్రసాదించాలని ప్రార్థిద్దాం.
Br. Sunny OCD
