ఆరవ పదం

"యేసు ఆ పానీయం అందుకొని "సమాప్తమైనది" అని తలవంచి, ప్రాణము విడిచెను. (యోహాను19:30)

సిలువలో క్రీస్తు పొందుతున్న వేదన, బాధ ఘోరాతి ఘోరంగా ఉంది. క్రీస్తు కొరడాలతో కొట్టబడి, సిలువయిపై వ్రేలాడదీయబడి, బల్లెముతో పొడవబడి, ముళ్ళకీరిటంతో గుచ్చబడి, పాపపు భారమును మోస్తూ రక్తము ధారలై కారుతూ ఉహించారని కష్టాలను అనుభవించారు. ఇంకా ఎక్కడో కొంచెం ఉన్న శక్తితో  మృత్యువుతో పోరాడుతూ, "సమాప్తమైనది", అని పలికెను.  ఒక సాధారణ పశువుల పాకలో ప్రారంభమైన ఈ  ప్రయాణం ఈ సిలువ యాగంతో ముగుస్తుంది. ఈ మాటల్లో ప్రగాఢమైన ప్రాముఖ్యత ఉంది.

సాధారణ అర్థం:

●      కొన్నిసార్లు మనం అప్పగించిన పనిని పూర్తి చేసినప్పుడు లేదా ఏదైనా మార్గంలో ఉన్న ఒడిదుడుకుల నుండి బయటపడినప్పుడు (విద్యార్థులు మరియు ఉద్యోగుల విషయంలో చాలా నిజం) నిట్టూర్పుగా, హమ్మయ్య  " పూర్తయింది" అని చెబుతాము.

●      మనల్ని వెంటాడుతున్న ఏదైనా చెడునకు  ముగింపుకు వచ్చినప్పుడు, “ముగిసింది లేదా సమాప్తమైనది” అని కూడా చెబుతాము, ఉదాహరణకు కోవిడ్ అంతమైనప్పుడు మనము సంతోషంగా హమ్మయ్య అని ఊపిరి పీల్చుకొని అంత అయిపొయింది అనుకున్నాము.

"సమాప్తమైనది" అని యేసు చెప్పాడు - సాఫల్యం యొక్క నిట్టూర్పు

అన్నింటిలో మొదటిది, యేసు పని చేస్తున్నాడని, పరిశుద్ధ కార్యమును నెరవేరుస్తున్నాడని  ఇది సూచిస్తుంది. అసలు, “సమాప్తమైనది” అని ప్రకటించడానికి యేసు సరిగ్గా ఏమి చేస్తున్నాడు. “నీవు  నాకు అప్పగించిన పనిని పూర్తిచేసి, నిన్ను ఈ లోకమున మహిమపరిచితిని. ఓ  తండ్రీ, లోక ఆరంభమునకు పూర్వము  నీయొద్ద నాకు ఏ మహిమ ఉండెనో    ఆ మహిమతో నీ సమక్షమున  మహిమపరచుము (యోహాను 17:4-5). కాబట్టి, తండ్రియైన దేవుడు తనకు అప్పగించిన వాటన్నిటినీ యేసు నెరవేర్చాడని స్పష్టమవుతుంది.

అప్పగించబడిన ఆ పవిత్ర కార్యము  ఏమిటి?

కాబట్టి ఇక్కడ ఆ పవిత్ర కార్యము  ఏమిటి మరియు యేసు ఎందుకు వచ్చారు మరియు ఏమి  పూర్తి చేసారు? ఈ పదాల అర్థాన్ని బాగా అర్థం చేసుకోవడానికి యేసు చెప్పిన మాటలను పరిగణనలోకి తీసుకోవడం మంచిది. యేసు తన పని గురించి స్పష్టమైన అవగాహన కలిగి ఉన్నాడు, అందువలన అతను ఇలా చెప్పాడు:

●      "ఏలయన మనుష్యకుమారుడు సేవించుటకే గాని, సేవింపబడుటకు రాలేదు. అయన అనేకులా రక్షణార్ధము విమోచన క్రయదానముగా తన ప్రాణమును ధార పోయుటకు వచ్చెను." (మార్కు 10:45)

●      "మనుష్యకుమారుడు తప్పిపోయిన దానిని వెదకి రక్షించుటకు వచ్చియున్నాడు." (లూకా 19:10)

●      "ఇదిగో! లోకపాములను పరిహరించు దేవుని గొఱ్ఱెపిల్ల" (యోహాను 1:29)

●      "పాపులను రక్షించడానికి క్రీస్తు యేసు ఇహలోకమునకు తరలి వచ్చెను." (1 తిమోతి 1:15)

యేసు తన ముందున్న లక్ష్యాన్ని చెప్పడానికి రెండు మాటలలో  ఉపయోగిస్తాడు: పాత్ర & జ్ఞానస్నానము

●      "తండ్రీ, నీ చిత్తమైతే ఈ పాత్రను న నుండి తొలగింపుము. కానీ న ఇష్టము కాదు. నీచిత్తమే నెరవేరును గాక!అని ప్రార్ధించెను." (లూకా 22:42)

●      "నేను శ్రమలతో కూడిన జ్ఞానస్నానము పొందవలెను. అది నెరవేరు వరకు న మనస్సుకు శాంతి లేదు." (లూకా 12:50)

యేసు కూడా ఎన్నో అద్భుతాలు చేశాడు, జ్ఞానోదయం కలిగించే సందేశాన్ని బోధించాడు, స్వస్థపరిచాడు మరియు దయగల హృదయాన్ని చూపించాడు, అయితే అతను అనుభవించిన పోరాటం, అతను అనుభవించిన బాధలు, అతను ఎదుర్కొన్న శత్రుత్వం మరియు అతను అనుభవించిన తిరస్కరణ మరియు ద్రోహం మరియు సిలువపై చివరి భయంకరమైన బాధలు ఇవన్నీ కలిసి ఒకదానిలో  ముగుస్తాయి. అదే ఆ ప్రధమ మరియు అంతిమ ఉద్దేశము: మన పాపాల నుండి మనలను రక్షించడం. క్రీస్తు విమోచన క్రయధనం చెల్లించాడు మరియు తండ్రి అయిన దేవుని గొప్ప ప్రణాళికను నెరవేర్చి స్వేచ్ఛ మరియు దయను మనకు బహుమతిగా ఇచ్చాడు. కావున "సమాప్తమైనది" అనేది ప్రపంచ మోక్షానికి దేవుని కుమారుడు చేసిన ప్రాయశ్చిత్త త్యాగం.  (హెబ్రీయులు 10:11-14)

సమాప్తమైనది - విజయపు కేకలు

మన చరిత్రను చుసిన లేదా మన స్వంత అనుభవాల నుండి (క్రీడలు, విద్యావేత్తలు లేదా యుద్ధం) మనందరికీ తెలిసినట్లుగా, విజేత ఉత్సాహపూరితమైన స్వరంతో గట్టిగా మరియు విస్తృతంగా ప్రకటిస్తాడు: సంపాతమైనది,  సాధించబడింది అని. అలాగే యేసు అరుపు కూడా "యేసు మరల బిగ్గరగా కేక వేసి ప్రాణము విడిచెను" (మత్తయి 27:50). యోహాను ఈ బిగ్గరగా కేకలు వేయడం యొక్క మాటను మనకు అందించాడు: "సమాప్తమైంది!" నిజానికి ఇది విజయ కేక. ప్రపంచం నలుమూలల ప్రతిధ్వనించే విజయం. తండ్రి చిత్తం పూర్తి చేయడంలో విజయగర్వం, విధేయత, వినయం మరియు బాధలతో కూడిన జీవితం ఇప్పుడు కొత్త శకానికి నాంది పలికింది. విముక్తి ఇప్పుడు పూర్తయింది. క్రీస్తు తండ్రి తనకు అప్పగించిన పని నెరవేర్చారు.

●      పవిత్ర గ్రంధాల యొక్క అన్ని వాగ్దానాలు మరియు ప్రవచనాల నెరవేర్పు యొక్క కేకలు

●      పాపం, సాతాను మరియు మరణం యొక్క శక్తులపై విజయ కేకలు. యేసు వాటిని పూర్తిగా నాశనం చేశాడు.

మన జీవితాలకు ఒక సందేశం

లక్ష్యంతో కూడిన జీవితం: యేసు తనకు అప్పగించబడిన పనిని నెరవేర్చడానికి, ఒక గొప్ప ఉద్దేశ్యంతో నడిచాడు. ఆ ఉద్దేశమే లేకపోతే యేసు మానవ రూపాన్ని తీసుకోవడంలో ప్రయోజనం లేదు, ఆ పదానికి ఏమీ అర్థం కాదు. కాబట్టి, మన జీవితాలు కూడా ఉన్నతమైన లక్ష్యంతో నడపబడాలి, అప్పుడు మాత్రమే మనం మన శక్తి సామర్థ్యాలు మరియు ప్రతిభను  ఆ లక్ష్యాన్ని సాధించడానికి పెట్టుబడి పెట్టగలము. ప్రతి రోజు మనం క్రీస్తుతో ప్రార్థించాలి: "నా ఇష్టం కాదు, నీచిత్తమే నెరవేరాలి." (లూకా 22:42). దేవుని చిత్తం చేయడానికి మనం ఇక్కడ ఉన్నామని మనం నమ్మాలి. లేకుంటే అస్తవ్యస్తమైన జీవితం అవుతుంది మనది.

 

శ్రద్ధతో కూడిన జీవితం : కోరుకున్న లక్ష్యాన్ని సాధించడానికి, లక్ష్యాన్ని చేరుకోవడానికి సహాయపడే అవకాశాలకు ప్రాధాన్యత ఇస్తూ వాటిపై కేంద్రీకరిస్తూ దృష్టి మరియు క్రమశిక్షణ అలవర్చుకోవాలి, అనవసరమైన వాటికీ వద్దు అని కూడా చెప్పగలగాలి. 

 

విధేయతతో కూడిన జీవితం: పౌలు చెప్పినట్లు యేసు "తనను తాను తగ్గించుకొని మరణము వరకు విధేయుడైనాడు" (ఫిలిప్పీయులకు 2:8). ఇది ముఖ్యమైనది ఎందుకంటే ఇది స్వతంత్ర జీవనం మరియు చర్యకు వ్యతిరేకం ఇటువంటి స్వతంత్ర జీవన విధానం ఉద్దేశాన్ని నెరవేర్చుటలో అడ్డంకిగా ఉంటుంది. కాబట్టి దేవునికి విధేయత తప్పనిసరి

 

త్యాగం మరియు బాధలతో కూడిన జీవితం: "సమాప్తమైనది" అని చెప్పగలగడం సులభమైన మార్గం కాదు. యేసు అన్నింటినీ సహించాడు, అతను కష్టపడ్డాడు, త్యాగం చేసాడు, ఘోరంగా బాధపడ్డాడు, ఎగతాళి చేయబడ్డాడు, తిరస్కరించబడ్డాడు, ద్రోహం చేయబడ్డారు, కానీ అతను తండ్రి పనిని పూర్తి చేయడానికి ముందుకు సాగాడు, చివరకు "సమాప్తమైనది" అని చెప్పారు.

 

సమాప్తమైనది అని చెప్పే మార్గం  పూర్తిగా గులాబీల పులపాన్పు కాదు లేదా పూర్తిగా ముళ్ళతో నిండి ఉన్నది కాదు. మంచి మరియు చెడు రోజులు రెండూ ఉంటాయి, వేసవి రోజులు అలాగే శీతాకాలపు రోజులు కూడా ఉంటాయి. సమాప్తమైనది అంటే దానంతట అదే కాదు,  మనం పోరాడాలి. మనం త్యాగం చేయడానికి మరియు బాధలకు సిద్ధంగా ఉండాలి ఎందుకంటే పని చేయకుండా  ఉండటం విజయానికి దారితీయదు కానీ మన ప్రయత్నాలను వదులుకోకూడదు . సిలువపై క్రీస్తు లాగా మనం ఇలా చెప్పగలుగుతాము: "సమాప్తమైనది", మీరు నాకు అప్పగించిన పనిని నేను పూర్తి చేశాను.

పునీత పౌల్ గారు ఈ విధంగా అంటారు, "నేను బలిగా అర్పించబడవలసిన కాలము ఆసన్నమైనది. నేను వెడలిపోవు సమయము వచ్చినది. నేను మంచి పోరాటం పోరాడితిని. న పరుగు పందెమును ముగించితిని. విశ్వాసమును నిలుపుకొంటిని.” (2 తిమోతి 4:6-8)

 

 

 

The Sixth Word

"When he had received the drink, Jesus said, “It is finished.” With that, he bowed his head, he handed over his spirit." (John 19:30)  

The pain on the cross was so horrible, he was beaten and whipped, nailed and pierced, crowned with thorns, bleeding profusely and bore the weight of sin and experienced being forsaken by God, suffering in unimaginable ways possible. And fighting with death with the power little left in his body said, “IT IS FINISHED”, the journey which had a simple stable beginning comes to end, however there is more to it. There is profound significance in these words.

 

General meaning:

●     Sometimes we say “It is finished” as a sigh of relief when we have completed certain work or gotten something out of the way (very much true of students and employees)

●     We might also say, “It is finished,” when something bad haunting us comes to an end, for example we were happy when Covid was ended.

Jesus says “It is Finished” - A sigh of accomplishment

First of all, It signifies that Jesus is at work. So what exactly Jesus was working on to declare, “It is Finished”.  “I glorified you on earth, having accomplished the work which you gave me to do; and now, Father, glorify me in your own presence with the glory which I had with you before the world was made (John 17:4-5). Hence, it is clear that Jesus has fulfilled and accomplished everything that God the Father entrusted him.  Something has ended, but something has also begun!

What was the entrusted Work, the “IT”

So the obvious questions here are what is “IT” and why did Jesus come and what was finished? It is better to consider the words of Jesus itself to better understand the meaning of these words.  Jesus has clear understanding of his work, thus he states:

●     "For even the Son of Man did not come to be served, but to serve, and to give his life as a ransom for many." (Mark 10:45)

●     "For the Son of Man came to seek and to save what was lost." (Luke 19:10)

●     "Look, the Lamb of God, who takes away the sin of the world!" (John 1:29)

●     "Christ Jesus came into the world to save sinners." (1 Timothy 1:15)

Jesus also uses two metaphors to state his mission ahead of him:

●     "Father, if you are willing, take this cup from me; yet not my will, but yours be done." (Luke 22:42)

●     "But I have a baptism to undergo, and how distressed I am until it is completed! (Luke 12:50)

 

 

Jesus also performed many miraculous work, preached enlightening message, healed and showed the compassionate heart but all struggle he underwent, the suffering he endured, the hostility he faced and the rejection and the betrayal he experienced  and the climax horror on the cross culminates into one ultimate purpose, to save us from our sins. He paid ransom and gifted us with freedom and grace fulfilling the grand plan of God the Father. “IT” is the atoning Sacrifice of the Son of God for the salvation of the world. Now IT is finished. (Hebrews 10:11-14)

It Is Finished - A Cry of Victory

As we all know from our readings of history or in our own experiences (sports, academics or  war) the winner emphatically with an excited voice announces loudly and broadly: It is finished, It is achieved. So also the shout of Jesus  "cried out again in a loud voice" (Matthew 27:50). John gives us the content of this loud cry: "It is finished!" This is in fact a cry of victory. A victory which echoes to all corners of the world. A shout of victory of finishing the mission, a life of obedience, humility, and suffering that now ushers in a new era. The Redemption was now completed. The work which His Father had given Him to do was accomplished.

★    a cry of accomplishment of all the promises and prophecies of the Scriptures

★    A cry of victory over the powers of Sin, Satan and Death. Jesus totally destroyed them.  

A Message for our Lives

1.    A Life of purpose : Jesus was driven by a great purpose, which was entrusted to him to fulfil. If there was no purpose to Jesus taking human form, the word would mean nothing. Therefore, our lives too must be driven by a higher purpose, then only we can discern and invest our gifts and abilities and talents into achieving that purpose. Each day we ought to pray with Christ: "Not my will, but thine be done." (Luke 22:42). We must be convinced that we are here to do God's Will.  Otherwise it’s a disordered life.

2.    A Life of Focus :  in order to achieve the desired purpose, there should be focus and discipline which sets the priorities straight, saying No to unnecessary to Yes to opportunities that render helpful to reach the target.

3.    A Life of obedience: Jesus was As Paul would say "He humbled himself and became obedient to death" (Philippians 2:8). It is important because it is opposite to independent living and action which would be an obstacle in realising the purpose. Therefore obedience to God is a must.

4.    A Life of sacrifice and suffering: to be able to utter, “ It is finished” is not an easy path. Jesus had endured everything to the end, he struggled, sacrificed, suffered horribly , was ridiculed, was rejected, was betrayed but he kept going forward to finishing the work of the Father, finally saying “It is finished”.

The path to saying it is finished is not a bed of roses nor is it full of thorns. There will be both good and bad days, there will be summer days as well as winter days. Finishing does not come on its own, we have to fight our way through it. We have to be willing to sacrifice and suffer because staying idle can not lead to success but not giving up on our efforts. Like Christ on the Cross we will be able to say:  “ it is finished”, I have done the work You gave to me.

St. Paul says,   "The time of my departure has come. I have fought the good fight, I have finished the race, I have kept the faith. From now on there is reserved for me the crown of righteousness, which the Lord, the righteous judge, will give me on that day, and not only to me but also to all who have longed for his appearance." (2 Timothy 4:6-8)

 

 FR. JAYARAJU MANTHENA OCD

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

ఐదవ పదం

ఐదవ పదం

"నాకు దాహమగుచున్నది" యోహాను 19:28

ప్రియమైన మిత్రులారా, సాధారణంగా మనం క్రీస్తు గురించి ఆలోచించినప్పుడు, మనం ప్రశాంతమైన మరియు నిర్మలమైన చిత్రాన్ని మదిలో తలచుకుంటాము, కానీ సిలువపై రక్తసిక్తమైన మరియు బాధతో ఉన్న రూపాన్ని తలచుకోము.

సందర్భము మరియు పరిస్థితి: క్రీస్తు ప్రభువు శిలువేయబడి చాల సేపు అవుతుంది, ఊపిరి పీల్చుకోవడం కూడా కష్టంగా మారింది, వేలాడతీయబడిన చేతులు, భారంతో ఉన్న భుజాలు, పొరబడిన నాలుక(నోరు), సూర్యుని వేడికి అలసి సొమ్మసిల్లి పోతున్న దేహము, ఒక తీవ్ర విషాద కరమైన సమయము, యేసుక్రీస్తు మానవ జీవిత ముగింపు సమయము బాదమయము.

ఈ ఐదవ పదంలో రెండు ముఖ్యమైన అంశాలు మరియు సందేశము దాగిఉంది.

యేసు క్రీస్తు ప్రభుని మానవ (భౌతిక స్వభావము) - భౌతిక దాహము

యేసు క్రీస్తు ప్రభుని దైవ స్వభావము - ఆధ్యాత్మిక దాహము.

యేసు క్రీస్తు ప్రభుని మానవ (భౌతిక స్వభావము) - భౌతిక దాహము

అన్నిటికంటే మొదటిది, చాలా ముఖ్యమైనది ఏమిటంటే ఈ పవిత్ర పదం క్రీస్తు యొక్క భౌతిక స్వభావాన్ని మరియు అతని మానవత్వాన్ని స్పష్టంగా గుర్తు చేస్తుంది.

మన జీవితంలో కూడా శారీరకంగ పని చేసిన తర్వాత లేదా ఎండలో ప్రయాణించినట్లైతే మనకు కూడా దాహమేస్తుంది, సొమ్మసిల్లిపోతాము. మనందరమూ అనుభవించినవాళ్ళమే. అందుకే దాహం తీర్చుకోవడం ఎంత ముఖ్యమో మనకు తెలుసు.

నాకు దాహమేస్తుంది అని యేసు చెప్పినప్పుడు, ప్రభువు కూడా అదే అనుభవించారు. యోహాను సువార్త 4 అధ్యాయం :5- 7 వచనాలలో చూసినట్లయితే, యేసు సుదూర ప్రయాణం చేసి అలసిపోయి, ఒక బావి వద్ద కూర్చొని, ఒక సమరయ స్త్రీని త్రాగడానికి నీళ్ళు అడిగారు. ఇక్కడ కూడా బాధతో మరియు మండుటెండలో శిలువను మోసిన తర్వాత, ప్రభువు అలసిపోయి, సొలసిపోయి తీవ్ర దాహ వేదనకు గురయ్యారు. అంటే, దీనిని బట్టి మనకు తెలిసేదేమిటంటే దైవ కుమారుడైన తన దైవత్వము రూపంలో దాక్కోలేదు, బాధలు అనుభవిస్తున్నట్లు నటించలేదు, ఎలాంటి నటన, నాటకాలు లేవు.

నిజముగా, వాస్తవికంగా శరీర రూపధారిగా బాధలను అనుభవిస్తున్నారు, నడవలేక పడిపోతున్నారు, రక్తము ధారలుగా కారుతుంది, ఇంతటి వేదనల వలన నిజముగా దాహము వేస్తుంది. త్రాగడానికి కొంచెం నీరు అడుగుతున్నారు.

క్రీస్తు నిజంగా బాధపడ్డారు మరియు తన మానవ రూపంలో మన పాపాల శిక్షను భరించాడు. అతను మన కోసం మరియు మన పాపాల కోసం శరీర దాహంతో మరణించాడని ఇది మనకు గుర్తుచేస్తుంది, దీనిని తిరస్కరించే ప్రసక్తే లేదు.

యేసు క్రీస్తు ప్రభుని దైవ స్వభావము - ఆధ్యాత్మిక దాహము.

ఈ దాహము ఆధ్యాత్మిక ప్రాముఖ్యతను కూడా కలిగి ఉంది. ఈ దాహము మనందరి కోసం, మన ఆత్మల కోసం ఉన్న దాహాన్ని వ్యక్తపరుస్తుంది. సిలువపై ఉన్నక్రీస్తు మానవాళి అంతా తనను తెలుసుకోవాలని మరియు ప్రేమించాలనే దాహమును తెలియపరుస్తుంది. పునీత అగస్టీన్ గారు చెప్పినట్లుగా మనమందరం దాహంతో ఉన్నాము, "మనం దేవుని కోసం దాహం తో ఉండాలని ముందుగా దేవుడే మనకోసం దాహంతో ఉన్నారు." (సత్యోపదేశ సంక్షేమము, 2560). ఆధ్యాత్మిక కోణంలో ధ్యానించి నట్లైతే క్రీస్తు దాహము దేనికి సూచిస్తుందంటే:

యేసు నీటి కోసం దాహంతో ఉన్నప్పటికీ, మన మోక్షం కోసం, దేవునితో సంబంధం కోసం ఎక్కువ దాహంతో ఉన్నారు.

యేసుకు మన పరిస్థితి తెలుసు, కాబట్టి మన విశ్వాస ప్రకటన కోసం మరింత దాహంతో ఉన్నారు.

మన జీవితం యొక్క మార్పు కోసం దాహంతో ఉన్నారు.

మన ఆత్మల సంరక్షణ కోసం దాహంతో ఉన్నారు..

మనలను సరైన దారిలో నడవాలనే దాహంతో ఉన్నారు.

మనకు జీవజలాన్ని బహుమతిగా అందించాలని దాహంతో ఉన్నారు.

మన శారీరక తృప్తి నుండి ఆధ్యాత్మికంగా ఎదగాలనే దాహంతో ఉన్నారు.

మనలను క్షమించాలని దాహంతో ఉన్నారు.

మనలను తన సువార్తికులుగా (ఆయన సందేశాన్ని పంచుకునేవారు) చేయడానికి ఆయన దాహంతో ఉన్నారు.

నిజానికి మన హృదయాలలో కూడా ఒక ఆధ్యాత్మిక దాహం ఉంది, జీవిత అర్థం మరియు నిజమైన ప్రేమ కోసం దాహంతో ఉన్నాము, యేసు ఒక సమారియా స్త్రీకి వాగ్దానం చేసిన జీవజలాన్ని వాగ్దానము వలె మన దాహాన్ని తీర్చగల ఏకైక వ్యక్తి యేసు.

"ఎవడైనా దప్పిక కొన్నచో నా దగ్గరకు వచ్చి దప్పిక తీర్చుకొనును గాక." యోహాను 7:37

లేఖనాలను నెరవేర్చడానికి మరియు అతని తండ్రి చిత్తాన్ని పూర్తి చేయడానికి.

ఈ మాట ద్వారా లేఖనాల మరియు ప్రవక్తల ప్రవచనాలు నెరవేరాయి. ప్రభువుకు లేఖనాలు తెలుసునని ఈ పదం ద్వారర నెరవేర్చి మనలను వాక్యము ద్వారా ఒకటి చేస్తున్నారు. నెరవేరిన కొన్ని వచనాలు:

"నా శక్తి పెంకు వలె ఎండిపోయినది. నా నాలుక అంగిటికి అంటుకొనుచున్నది. నేను చచ్చి దుమ్ములో పడిఉండినట్లు చేసితివి." (కీర్తన 22:15)

"అరచి అరచి నేను అలసిపోతిని. నా గొంతు బొంగురు పోయినది... వారు నాకు భోజనము మారుగా విషమును ఒసగిరి. నేను దప్పిక గొనిఉన్నపుడు ద్రాక్షాసవం ఇచ్చిరి". (కీర్తన 69:3, 21)

క్రీస్తు తనను తాను బలపరచుకోవాలని, తండ్రి అప్పగించిన చిత్తాన్ని పూర్తి చేయడానికి దాహంతో ఉన్నారు. క్రీస్తు భయంకరమైన నొప్పి, శారీరక అలసటతో బాధపడుతున్నప్పటికీ, మన కోసం, దేవునితో మనకు సంబంధం ఏర్పాటు చేయడం కోసం తనకు ఉన్న శక్తినంతా చేర్చి పలికారు.

ధ్యానము & మనస్సాక్షిపరీక్ష

మన పాపాల కోసం యేసు శారీరకంగా అనుభవించిన దప్పిక ఎంత బాదమయము మరియు గొప్పది ?

యేసు మానవ స్వభావము - ధ్యానము

నా జీవితంలో పరిశుద్ధ గ్రంధము యొక్క ప్రాముఖ్యత ఏమిటి?

ఆయన ఆధ్యాత్మికంగా మన కోసం దప్పిక గొన్నట్లే మనం దేవుని కోసం దప్పికతో ఉంటున్నామా ? ముఖ్యంగా కీర్తన 42: 2 వాక్యంతో ధ్యానించుదాం. " సజీవ దేవుడైన నీ కొరకు నా ఆత్మ ఆరాట పడుచున్నది. నీ దివ్యముఖమును నేనెపుడు దర్శింతునా అని తపించుచున్నది."

The Fifth Word

“I thirst.” John 19:28

Dear friends, usually when we think of Christ image, we picture a calm and serene picture, but we do not reflect on bloodied and cringing in pain and suffering on the Cross. But here in this situation Jesus utters his gift word, “ I THIRST”.

Situation: he is there on the cross for almost six hours now. It has become hard for him even to breathe, he must pull himself up as he is hung on the arms, the shoulder aches, his mouth parched and is clearly exhausted as the sun directly hits his head and body. The end of Jesus' human life.

It has two different levels to reflect on:

Physical nature (Jesus’ humanity)

First of all, it is very significant, because this word clearly reminds us of His physical nature and his humanity. We all can relate to being thirsty. After continuous work,we feel tired bodily and if we are under the sun for a long time, we feel dehydrated. We know how important it is to quench our thirst.

When Jesus said I Thirst, he too experienced the same. In John Chapter 4:5-7, we see Jesus tired from a long journey, sitting at a well, asking a Samaritan woman for water to drink. Here on the after carrying the cross in pain and under the sun, he is tired and wearied, dehydrated. That means, Jesus the Son of God, the God himself is not hiding under the veil of his Divinity, nor pretending to suffer. There is neither drama nor action. But in a real and tangible way in his bodily form undergoing the suffering, he is falling, bleeding and now thirsting for something to drink.

He truly suffered and bore the penalty of our sins in his humanity. This reminds us that He thirsted and died in the flesh for us and for our sins, there is no denying of this.

Spiritual Nature (Divinity)

The Thirst is also a spiritual reality, containing spiritual significance. It expresses his thirst for us all, for our souls. He thirsts on the cross for all mankind to know and love him. We all thirst for, as St. Augustine tells, “God thirsts that we may thirst for him” (Catechism, 2560). His thirst in spiritual sense: Although Jesus is thirsty for water, He is more thirsty for salvation, for a relationship with him.

Jesus knows her situation, so he was more thirsty for expression of faith

He was thirsty for conversion of life

He was thirsty for Soul.

He was thirsty to keep on right path

He was thirsty to offer gift of Living Water

He was thirsty to raise from physical satisfaction to spiritual nourishment

He was thirsty for to acknowledge her mistakes

He was thirsty to make us His evangelisers (sharers of His message)

Deep down even in our hearts, we have a spiritual thirst to be satisfied, we thirst for meaning in life and for true love, Jesus is the only one who can quench our thirst by giving the Living Water which he promised to a Samaritan woman at the well.

“Let anyone who is thirsty come to me, and let the one who believes in me drink.” John 7:37

2. To fulfil the Scriptures and complete His Mission.

There is also fulfilment of the Scriptures, and the prophecies which remind us that he knows the scriptures and is determined to fulfil that he is truly the One, who comes to save us from our sins and give us salvation. The scriptures fulfilled are:

My strength is dried up like a potsherd, and my tongue sticks to my jaws; you lay me in the dust of death. (Psalm 22:15)

I am weary with my crying out; My throat is parched, They gave me poison for food,

And for my thirst they gave me sour wine to drink. (Psalm 69:3, 21)

He thirsted to strengthen himself, to bring to completion the mission entrusted to Him by Father. He is both undergoing terrible pain, physical exhaustion but summoned all his strength to remind us that he Thirst for us, for our relationship with God.

Let us reflect

How much excruciating pain and suffering did Jesus undergo physically for our sins?

Why is it so important to reflect on Jesus' humanity?

What is the importance of Scriptures in life?

Do we thirst for God, as he thirst for us spiritually? Let us reflect with Psalm 42:2

The only way we satisfy our thirst is with the Living Water, the word made flesh, the Holy Spirit poured into our heart.

whoever drinks the water I shall never thirst; the water I shall give will become in him a spring of water welling up to eternal life.” (John 4:14)

Fr. Jayaraju Manthena OCD

నాల్గవ పదము

నాల్గవ పదము

"నా దేవా! నా దేవా! నన్ను ఎందుకు/ఏల విడనాడితివి?" మత్తయి 27:46 & మార్కు 15:34

ఈ నాల్గవ పదంలో, ఇంతటి దిగ్భ్రాంతికరమైన , అత్యంత వేదనతో కూడానా మాటలు యేసు నోటి నుండి రావడం ఎవరు ఊహించారు, ఆశ్చర్యమేస్తుంది మనకు. ఎందుకంటే దేవుని కుమారుడైన యేసును దేవుడు ఎలా విడిచిపెట్టగలరు, పైగా దేవుణ్ణి దేవుడే ఎలా విడిచిపెట్టగలడు మరియు వెలుగు తన వెలుగుని విడిచిపెట్టగలదా ?లేదు కదా.

ప్రధాన /సాధారణ పరిశీలన/అంశాలు:

ఈ పదం యొక్క లోతుగా అర్థం చేసుకోవడానికి, మొదట మనం దానికి సంబంధించి సాధారణ అర్థాన్ని తెలుసుకోవాలి, మొదటి గమనించినట్లయితే, ఇది ఒక వ్యక్తి యొక్క వేదనతో కూడిన ఏడుపును వివరిస్తుంది, అతను విడిచిపెట్టబడ్డాడని మరియు సహాయం కోసం చేసిన ప్రార్థన లేదా ఏడుపు ఎవరు వినలేదు అని మరియు విస్మరించబడి, తిరస్కరించబడి మరియు ఎవ్వరు లేక ఒంటరి వాడై పోయాననే బాధ స్పష్టం గ కనపడుతుంది.

ఒక ముఖ్యమైన ప్రశ్న "ఎందుకు"

ఎందుకు అని ప్రశ్న వేస్తె, దాని సమాధానం కనుకోవడానికి అవకాశం ఏర్పాటుతుంది.

ఒకసారి గమనించినట్లయితే, మన మానవ చరిత్రలో, "ఎందుకు" అనేది నిరంతరం వేధించే ప్రశ్న, మనం ప్రతికూల లేదా చెడు అనుభవాన్ని ఎదుర్కొన్నప్పుడు, మనం ఎందుకు ఇలా జరిగింది అనే ప్రశ్న అడుగుతాము, ఎందుకు నాకే? ఎందుకు ఈ చెడు ? ఎందుకు ఈ బాధ? ఎందుకు ఈ మరణం? మంచి వ్యక్తులకు ఎందుకు చెడు జరుగుతుంది? దేవుడు ఎందుకు దూరంగా ఉన్నట్లు కనిపిస్తున్నాడు? అనేవి మనలో నిత్యం ఉండే ప్రశ్నలు.

ఇప్పుడు మానవ రూపంలో ఉన్న యేసుకు కూడా అదే ప్రశ్న "ఎందుకు" అని ధీనతతో తండ్రి ఎడబాటు భరించలేక విలపిస్తున్నారు, ఆర్చ్‌బిషప్ ఫుల్టన్ షీన్ గారు ఈ విధంగా అంటారు, ఈ ఒక్క సందర్భం లో క్రీస్తు, ఒక్కసారిగా రెప్పపాటులో దేవుడు కూడా నాస్తికుడిలా అనిపించే విధంగా అంతటి గోరమైన వేదన అనుభవించారు.

సమస్య మరియు సమాధానం : త్రిత్వైకం లో ఐక్యత

యేసు సంపూర్ణ మానవ రూపంలో ఉన్నపటికీ, తండ్రి దేవుడు రూపొందించిన దైవిక రక్షణ ప్రణాళిక నెరవేర్చడానికి స్వతహాగా మరియు జాగ్రత్తగా అమలు చేసారు క్రీస్తు ప్రభువు మానవ రూపం ద్వారా. అయినప్పటికీ విశ్వం సృష్టించబడక ముందే క్రీస్తు త్రిత్వైక సర్వేశ్వరుని ఐక్యతలో బాగస్తుడే.

యేసు తన పరిచర్యలో, సందేశాలలో ఈ విషయాన్నీ, ఈ ఐక్యతను నిరంతరం ధృవీకరించాడు, ఉదాహరణకు: “నేను, నా తండ్రి ఏకమైనున్నాము” (యోహాను 10:30), "ఆదిలో వాక్కు ఉండెను. ఆ వాక్కు దేవునితో ఉండెను ఆ వాక్కు దేవుడై ఉండెను."(యోహాను 1:1). నేను తండ్రి యొద్దనుండి బయలుదేరి లోకములోనికి వచ్చితిని. మరల నేను లోకమును విడిచి తండ్రి యొద్దకు వెళ్లుచున్నాను అనెను. (యోహాను 16:28) “అయినను నేను వెళ్ళుట మీకు శ్రేయస్కరమని మీతో నిజముగా చెప్పుచున్నాను. నేను వెళ్ళనిచో ఓదార్చువాడు మీ యొద్దకు రాదు. నేను వెళ్ళినచో ఆయనను మీ యొద్దకు పంపెదను" (యోహాను 16:7). దేవుడు లోకమును ఎంతో ప్రేమించి, తన ఏకైక కుమారుని ప్రసాదించెను. ఆయనను విశ్వసించు ప్రతివాడు నాశనము చెందక నిత్యజీవము పొందుటకై అట్లు చేసెను. (యోహాను 3:16)

ఒక మాటలో చెప్పాలంటే, యోహాను సువార్త అంత త్రిత్వైక సర్వేశరుని ఐక్యతకు సంబంధించి ఉన్న ఉదాహరణలతో నిండి ఉంది.

కాబట్టి ఈ ప్రశ్న తలెత్తుతుంది మరియు అర్థం చేసుకోవడంలో ఇబ్బంది వస్తుంది, యేసు సిలువపై వేలాడుతున్నప్పుడు, శారీరక మరియు మానసిక వేదనతో పూర్తిగా బాధపడ్డాడు, "నా దేవా, నా దేవా, నన్ను ఎందుకు విడిచిపెట్టావు?" అని పెద్ద స్వరంతో తన హృదయ వేదన అంత వ్యక్తపరిచారు,

కాని దేవుడై ఉండి ఈ బాధలు, మరియు నిస్పృహలను అధిగమించి పైకి రావాలి కదా, క్రుంగిపోకుండా, బలహీనమవ్వకుండా శక్తితో అధిగమించాలి కదా అనే ప్రశ్నలు తలెత్తుతాయి మనకు. ఈ నిస్సహాయత, పరిత్యాగం మరియు నిరాశ యొక్క క్షణంలో ఏల రోదించగలడు అనే ప్రశ్న వస్తుంది. ప్రేమకు అవధులు లేని తండ్రి తన ఏకైక కుమారునికి అత్యంత అవసరమైన సమయంలో ఎలా విడిచిపెట్టగలడు? ఇలా ప్రశ్నలు మనకు వస్తాయి

సమాధానము: "విడనాడటం " యొక్క అర్థం మరియు ప్రాముఖ్యత

విడనాడటం అంటే, ప్రత్యేకంగా అవసరమైన సమయంలో ఎవరైనా లేదా దేనినైనా విడిచిపెట్టడం లేదా వదిలివేయడం. మన జీవితంలో ఏదైనా అవసరం లేదా కష్టం వచ్చినపుడు మన సన్నిహితులు, స్నేహితులు మనలను విడిచిపెట్టిన సందర్భాలు ఉన్నాయి. ఆ అనుభవం ఎంత బాధను మిగిల్చిందో మనకు తెలిసిందే అదేవిధంగా మనకు అవసరమైనప్పుడు మరియు మనల్ని దేవుని నుండి దూరం చేసే పాపంలో ఉన్నప్పుడు దేవుడు మనల్ని విడిచిపెడుతున్నాడని (అతను చేయనప్పటికీ) మనకు అనిపిస్తుంది. .

అలాగే యేసు ప్రభువు పరిస్థితిలో కూడా, తండ్రి అయిన దేవుడు తన కుమారుని బాధలో విడిచిపెట్టడం, ఏకాకిని చేశాడా అని అనిపిస్తుంది. కానీ తన కుమారుడిని విడిచిపెట్టలేదు, కానీ క్రీస్తు యొక్క మానవ స్వభావం లో మాత్రమే దైవిక పరిత్యాగ భావనను , ఎడబాటును అనుభవించడానికి అనుమతించాడు ఎందుకంటే యేసు మన పాపాల బరువును మోస్తూ, మన తరపున సిలువను మోస్తూ మరియు మన పాపాలకు వేతనాన్నిచెల్లించాడు మరియు ఆ విధంగా తండ్రి అయిన దేవుని నుండి పరిత్యజించిన భావనను అనుభవించారు, వాస్తవానికి మనం అనుభవించాల్సిన ఆ ఎడబాటు, శిక్ష, జరిమానా మనకు బదులుగా ప్రభువు అనుభవించారు. తద్వారా మనం దేవుని ముందు నీతిమంతులం అవగలం అని. పునీత పౌలు ఈ విధంగా అన్నారు. "క్రీస్తు పాపా రహితుడు. కానీ, దేవుడు మన నిమిత్తమై ఆయనను పాపముగా చేసెను. ఏలన, ఆయనతో ఏకమగుట వలన మనము దేవుని నీతిగా రోపొందవలెనని అట్లు చేసెను. (2 కొరింథీయులు 5:21). ఆ సమయంలో ఆ భారం ఎంత వేదనతో ఉందొ వర్ణించలేము.

క్రీస్తు నిజంగా సిలువ యొక్క బాధను మరియు వేదనను అనుభవించాడు అనడంలో అతిశయోక్తి లేదు, ఇంకా ఎటువంటి సందేహం లేదు, అయితే ఈ విధంగా చేయడం ద్వారా ముఖ్యంగా 22వ కీర్తన మరియు యెషయా 53 వివరించిన ప్రకారం ఎవరైతే తమ పాపాలలోఎం కన్నీటి లోయలలో, చీకటి బ్రతుకులతో ఉంటారో వారికిసం యేసు ఇంకా సర్వ మానవాళి కోసం వేడుకోవడం కోసం జరిగింది, ప్రభువు ఎడబాటు అనుభవించారు.

విలువైన వాక్యము: దేవుడు ఎప్పటికీ విడనాడడు

దేవుడు మనల్ని విడిచిపెట్టినట్లు అనిపిస్తే ఎప్పుడైనా, అది యేసు ప్రభువు కూడా అనుభవించారు అని గుర్తు పెట్టుకోవాలి. ఆ సిలువ వేదనలో ఆ ఎడబాటును అనుభవించారు. కానీ మనము గమనించవలసిన అంశము ఏమిటంటే దేవుడు ఎప్పటికీ మరచిపోడు లేదా విడిచిపెట్టడు అని వాక్యమే తెలియచేస్తుంది, యెషయా ప్రవక్త పుస్తకంలోని 49వ అధ్యాయంలో, “నేను నిన్ను మరచిపోను మరియు నేను అనాథలను వదిలివేయను….అందుకే దేవుడు ఎప్పటికీ అతనికి మొఱ్ఱపెట్టేవారి నుండి ఉపసంహరించుకోడు" కానీ అతను సమాధానం ఇస్తాడు. అందువల్ల, ఇది తండ్రిపై విశ్వాసంతో నిండిన మొర, ఆశ మరియు అతనిపై నమ్మకంతో కూడిన నివేదన, దేవుని వైపు నడిపించేలా ఉన్న ప్రార్థన అని మనం అర్థం చేసుకోవచ్చు. యేసు ప్రభువు ని సమాధి నుండి జీవముతో లేపారు, ఆలకించే, సమాధానమిచ్చే ప్రభువు మన దేవుడు.

సిలువ పాదాల వద్ద, సైనికులు మరియు అన్యమత శతాధిపతి ఈ మొరను విన్నప్పుడు, వారు మొదట తీరనిమొరగ భావించినప్పటికీ, వెంటనే గ్రహించి, ఇది నిరాశతో కూడిన నివేదన కాదని గ్రహించారు, కానీ నిజంగా అతను దేవుని కుమారుడని తెలుసుకొన్నారు, వారి మార్పు మరియు పరివర్తన ఆ మొరనుంచే , క్రీస్తు సిలువ వేదనలనుంచే ప్రారంభమైంది.

కాబట్టి, ఈ రోజు మనజీవితానికి అన్వయించుకొని అడగవలసిన అసలు ప్రశ్న ఏమిటంటే, ఎవరు ఎవరిని విడిచిపెడుతున్నారు?

విడిచిపెట్టేది దేవుడు కాదు, మన స్వార్థ ప్రయోజనాల కోసం మరియు మన అనవసరమైన జీవనశైలి కోసం మనం భగవంతుడిని విడిచిపెడుతున్నాము, దూరం చేస్తున్నాము మరియు వదులుకుంటున్నాము, అందుకే మన జీవితాలు వినాశనానికి దారి తీస్తున్నాయి.

కాబట్టి ఈ పదం ద్వారా మన వలన క్రీస్తు పొందిన వేదన ధ్యానించుకొని, మరల అటువంటి వేదనకు, ఎడబాటుకు గురిచేయనని ప్రార్ధించుకుందాం, ప్రభుని వేడుకొందాం.

The Fourth Word

“My God, My God, why have you forsaken me?” Matthew 27:46 & Mark 15:34

It is surprising to see that in the Fourth word, Jesus utters the most shocking words which no one would have imagined from his mouth because being a Son of God, how could Jesus be forsaken moreover how can God forsake God and Can light forsake the light? The Answer is No.

General observations:

In order to understand the deeper meaning of it, first we need to establish some general connotation to it. Upon first observation it illustrates the anguished cry of a person, who feels is being forsaken and whose prayer or cry for help is not heard and whose situation is being ignored, rejected and left alone to die with no one to lean on.

The important question of “Why”

Therefore, In our human history, we have a constant haunting question of “why”, when we go through a negative or bad experience, we ask the question why, as in Why me? Why evil? Why suffering? Why death? Why do bad things happen to good people? Why does God seem so distant from everything happening?

Now even Jesus identifying with the man seems to have the same question “why” The Archbishop Fulton Sheen made the intriguing observation that in this one line of Christ, for a twinkling of an eye, even God sounded like an atheist.

The Difficulty: the Unity in Trinity

Jesus Is, although fully human who carefully and wilfully implemented God, the Father’s beautifully orchestrated divine plan of salvation, is also fully Divine in Union with the Trinity even before the creation of the universe.

Jesus indeed has constantly confirmed this Unity in his life on earth, for example: “the Father and I are One” (Jn 10:30), “In the beginning was the Word, and the Word was with God, and the Word was God.” In the beginning was the Word, and the Word was with God, and the Word was God.(John 1:1). I came forth from the Father and have come into the world; I am leaving the world again and going to the Father.” (John 16:28) “Nevertheless I tell you the truth; It is expedient for you that I go away: for if I go not away, the Comforter will not come unto you; but if I depart, I will send him unto you” (John 16:7). For God so loved the world that he gave his one and only Son, that whoever believes in him shall not perish but have eternal life. (John 3:16)

In simple words, the Gospel of John is full of examples of Jesus' unity with the Trinity.

Therefore the question arises and difficulty in understanding, Jesus while hanging on the Cross, utterly tormented by physical and mental suffering and pain cries out in a loud voice, "My God My God, why have you forsaken me?", but shouldn’t be strong to rise above the pain and despair?, how could he cry out what seems to be a moment of hopelessness, abandonment and despair.? How can a Father, whose love has no bounds forsake His only Son at the time of his greatest need?

The Fact: The Meaning and significance of “Forsaken”

Forsaken means, being abandoning or leaving someone or something especially in the time of need. As we feel abandoned by our close family and friends in the time of need we know the experience of it and also when we need and are in sin which distances us from God but we feel that God is abandoning us (even though he does not).

So also in Jesus' situation, God the Father did not abandon his Son in his Son’s suffering but allowed him in his humanity to experience the sense of divine abandonment because Jesus carried the weight of our sins, carried the cross on behalf of us and paid the penalty for our sins and thus felt a sense of abandonment from God the Father which in fact we rightfully deserve so that we become righteous before God that’s St. Paul tells us For our sake he made him to be sin who knew no sin, so that in him we might become the righteousness of God. (2 Corinthians 5:21). This must have been exceedingly heavy at that point.

hence, there is no doubt, he really felt the pain and anguish of the cross but He does this is to fulfil the scriptures especially Psalm 22 and Isaiah 53 where it is described about the suffering servant now personified in Jesus and to beseech for the humanity, who feels abandoned by God in their sins, in the darkness of the valley of tears.

Final thoughts : God Never abandons

If you've ever felt like God has forsaken you, always remember that Jesus knows what that's like. He experienced that in his human nature on the cross, but he also assures that God will never forget nor abandon, in the chapter 49 of book of prophet Isaiah, “I will not forget you and I will not leave orphaned….therefore God never withdraws from those who cry out to him” but he will answer. Therefore, we can understand this is a cry full of faith in father, a cry of hope and in trust in him, A cry of prayer, which is directed towards God. God answers, indeed God the father raised Jesus from Dead, God answers our prayers.

We also notice, at the foot of the cross, when the soldiers and pagan centurion heard this cry, though they thought first as desperate cry but soon realised and said this is no cry of desperation but truly he was the Son of God, Just. The change and transformation has begun right at the cross itself.

So, today the real question is who is abandoning or forsaking who?

It is not God who is forsaking but we are forsaking, distancing and abandoning God for our vested interests and lifestyle, that’s why our lives are in utter destruction.

Let us offering ourselves, our lives, our families, let us promise today that we will never do things again that will crucify Jesus and that will torture him physically and mentally.

Fr. Jayaraju Manthena OCD

మూడవ పదం

మూడవ పదం

“యేసు శిలువ చెంత అయన తల్లి, ఆమె సోదరి, క్లోఫా భార్యయగు మరియమ్మ, మాగ్దలా మరియమ్మ నిలువబడి ఉండిరి. తన తల్లి తానూ ప్రేమించిన శిష్యుడు దగ్గర నిలిచి ఉండుట చూచి, యేసు తన తల్లితో, “స్త్రీ" ఇదిగో నీ కుమారుడు!” అనెను. ఆ తరువాత శిష్యునితో " ఇదిగో నీ తల్లి" అనెను. శిష్యుడు ఆ గడియ నుండి ఆమెను స్వీకరించి తన సొంత ఇంటికి తీసుకోని పోయెను. (యోహాను 19:25-27)

మూడవ పదం తన తల్లి మరియు శిష్యుల పట్ల అతనికి ఉన్న ప్రేమ మరియు శ్రద్ధను సంపూర్ణంగా వెల్లడిస్తుంది. అన్యాయం మరియు అమానవీయత మధ్య, గుండె పగిలిన తల్లి మరియు చితికిపోయిన శిష్యుడు శిలువ దగ్గర నిలబడి, యేసు వారిని చూస్తూ ఒకరికొకరు తన ప్రేమ మరియు ఆప్యాయత, తానూ ప్రేమించిన వారి పట్ల ప్రేమను, శ్రద్ధను వ్యక్తపరుస్తారు.

సిలువ వద్ద నిలబడి: హృయాడా వేదనకు గురైన తల్లి & బాధలో ఉన్న శిష్యుడు

మరియ తల్లి శిలువ వద్ద మరియు కల్వరి ప్రయాణంలో ఉన్నందున, ఆమె జరిగినదంతా చూసిందని మనం భావించవచ్చు. ఆమె కూడా తన కొడుకును అరెస్టు చేయడం, తీర్పు విధించడం మరియు అన్యాయంగా ఖండించడం చూసి ఆత్మీయంగా బాధపడింది; క్రీస్తుని అవమానించి దారుణంగా గాయపరిచారు. ఆ విధంగా సిమియోన్ ప్రవచనం ఇక్కడ నెరవేరింది, "ఒక ఖడ్గము నీ హృదయమును దూసుకొని పోనున్నది." (లూకా 2:35). యేసును శిలువ వరకు అనుసరించిన ఇతర స్త్రీలు ఉన్నారు, వారిలో ఒకరు పునీత యోహాను గారి తల్లి.

పునీత యోహాను జబాధాయి కుమారుడు, ఇతర శిష్యులందరూ చెల్లాచెదురు అయినపుడు మరియు రోమన్లు ​​మరియు ఇతర ప్రజలు ఖండిస్తారు మరియు ఎగతాళి చేస్తారనే భయంతో యేసుతో పటు ఉన్న సహవాసాన్ని చెప్పుకోవడానికి ధైర్యం చేయలేకపోయారు. పునీత పేతురు గారు రహస్యంగా వెంబడించడానికి, ప్రయత్నించినప్పటికీ, అతను విజయం సాధించలేకపోయాడు మరియు భయపడ్డాడు, అతని మూడు సార్లు తిరస్కరించడం ద్వారా యేసుకి దూరంగా ఉన్నారు. కానీ పునీత యోహాను గారు మాత్రమే క్రీస్తు శిలువ వద్ద తన గురువు యేసు యొక్క బాధలను చూసి బాధపడుతూ నిలబడ్డాడు.

ప్రియమైన తల్లికి - " స్త్రీ! ఇదిగో నీ కుమారుడు!"

యేసు తన తల్లితో ఇలా అంటారు , “ఇదిగో నీ కుమారుడు”, ఈ దృశ్యాన్ని మన మనస్సులో చిత్రించుకున్నప్పుడు, యేసు తన శిష్యుని సంరక్షణను తన తల్లికి అప్పగిస్తున్నారు. పరిశుద్ధగ్రంధం చూసినట్లయితే పునీత యోహాను గారి తల్లి కూడా అక్కడ శిలువ వద్ద ఉంది, కాబట్టి అతనిని తల్లి మరియ సంరక్షణకు అప్పగించడం ద్వారా ఆధ్యాత్మిక కోణం కలిగిఉంది. మన జీవితంలో మన తల్లులు ముఖ్యమైన పాత్ర పోషిస్తారు.

మరియ మా తల్లిగా ఇప్పుడు మన విశ్వాస జీవితంలో ముఖ్యమైన పాత్ర పోషిస్తుంది. ఆమె మనకు తోడుగా ఉంటుంది మరియు మన ప్రయాణంలో మాకు మద్దతు ఇస్తుంది, ఆమె మన కోసం ప్రార్థిస్తుంది, మన రోజువారీ జీవితాలు సత్యం, మార్గం, జీవము అయినటువంటి తన కుమారుని వైపు నడిపిస్తుంది. ఆమె ప్రార్థన చేసే స్త్రీ, ఆమె మొదటి శిష్యులతో కలిసి ప్రార్థిస్తుంది, కాబట్టి గౌరవం మరియు ప్రశంసలకు అర్హమైనది (అపొస్తలుల కార్యాలు 1:12-14)

ఈ కోణంలో, శిష్యులమైన మనం ఇప్పుడు ఆమె కుమారులు మరియు కుమార్తెలుగా మారాము మరియు ఆమె సంరక్షణ మరియు మార్గదర్శకత్వంలో మనం యేసు వైపుకు నడిపించబడాలి.

ప్రియమైన శిష్యుడికి - "ఇదిగో నీ తల్లి"

శిష్యుని ప్రేమకు కదిలి, శిలువ వరకు ఆయనను నమ్మకంగా అనుసరించిన శిష్యుల దుఃఖానికి చలించి, తన స్థానంలో క్రీస్తు తన తల్లిని ఇచ్చారు, ఆమె ఆ శిష్యుడిని యేసు నిర్దేశించిన మార్గంలో నడిపిస్తుంది.

యేసు కూడా, ఒక తల్లికి ప్రియమైన కొడుకుగా, తన తల్లి క్షేమాన్ని మరచిపోడు, కాబట్టి అతను తన ప్రియమైన శిష్యునికి ఆమె సంక్షేమం, ఆమెను చూసుకోవడం, సేవ చేయడం మరియు రక్షించడం వంటి బాధ్యతలను అప్పగించాడు. పునీత యోహాను గారు సంతోషంగా ఆమెను తన ఇంటికి తీసుకొనివెళ్ళారు. "ఆ గడియ నుండి ఆమెను స్వీకరించి, ఈ శిష్యుడు ఆమెను తన ఇంటికి తీసుకువెళ్ళాడు." (యోహాను 19:27). ఇది తన తల్లి పట్ల కుమారునికి గల గొప్ప ప్రేమను చిత్రీకరిస్తుంది.

రెండు పాఠాలు:

క్రీస్తు సిలువకు దగ్గరగా ఉండడం

క్రీస్తు యొక్క శిలువ మనకు నిత్యజీవం యొక్క ప్రేమ మరియు దయ యొక్క అత్యున్నత వ్యక్తీకరణ, మనము దుఃఖముతో మరియు నిశబ్దంగా సిలుగా దగ్గర ఉండటం మాత్రమే కాదు, తల్లి మరియమ్మ అదేవిధంగా పునీత యోహాను వలె విశ్వాసాన్ని వ్యక్తపరచాలి, తద్వారా క్రీస్తు బాధలను మన స్వంతం చేసుకోవాలి.

మనము ఎగతాళి చేయబడినప్పుడు మరియు విడిచిపెట్టబడినప్పుడు కూడా మనము యేసుతోనే ఉండగలుతున్నామా!

మన భయాలు మరియు ఆందోళనలు, శారీరక, ఆధ్యాత్మిక మరియు మానసిక బాధలలో కూడా, మనము క్రీస్తు సిలువపై నమ్మకాన్ని మరియు నిరీక్షణను ఉంచుతున్నామా!

కుటుంబం మరియు దగ్గరి & ప్రియమైన వారి పట్ల ప్రేమ మరియు బాధ్యత

నాల్గవ ఆజ్ఞ మనకు "మీ తండ్రిని మరియు మీ తల్లిని గౌరవించండి" అని బోధిస్తుంది, ఏది ఎదురైనా మన జీవితంలో, సంతోషాలు లేదా దుఃఖం వచ్చినా వారిని ప్రేమించాలని మరియు శ్రద్ధ వహించాలని మాకు పిలుపునిస్తుంది. యేసు తన శిష్యుడికి తన తల్లినీ అప్పగించడం ద్వారా భూమిపై తన జీవితం ముగిసిన తర్వాత కూడా కుమారుని పాత్రను సంపూర్ణంగా నెరవేర్చాడు. అందువల్ల, మన కుటుంబ బాధ్యతలకు మనం బాధ్యత వహించాలని మరియు వాటిని నెరవేర్చాలని ఇది మనకు బోధిస్తుంది. దేవునికి విధేయత మొదట వస్తుంది అనేది నిజం, అయితే ఇది కుటుంబం పట్ల బాధ్యతను తిరస్కరించదు లేదా తగ్గించదు, బదులుగా కుటుంబాన్ని దేవునికి దగ్గరగా చేయడానికి దానిని ఎక్కువ ప్రోత్సహిస్తుంది. ఈ విషయంలో అపొస్తలుడైన పౌలు ఇలా పేర్కొన్నాడు: "కానీ ఎవరైనా తన బంధువులను గూర్చి, అందును విశేషించి తన కుటుంబమును గూర్చి శ్రద్ద వహింపనిచో అతడు ఈ విశ్వాసమును విడినట్లే. అట్టి వాడు అవిశ్వాసి కంటే చెడ్డవాడు." (1 తిమోతి 5:8)

చివరి మాటలు:

ప్రియమైన స్నేహితులారా, ఈ మూడవ పదం మన దృష్టిని సిలువ నుండి మరియ తల్లి మరియు శిష్యుల వైపుకు మళ్లిస్తుంది, కుమారుడు లేని మరియ తల్లికి, అలాగే గురువు లేని శిష్యుడికి కూడా ఇకపై జీవితం సులభం కాదని మనమందరం ఊహించవచ్చు. అందుకే, వారి దుఃఖ పరిస్థితిని చూసి, ఒకరికొకరు బాధ్యత అప్పగించడం ద్వారా తన ప్రేమను చూపిస్తూ వారిని ఓదార్చారు మరియు ఉరటనిచ్చారు . ఇక్కడ:

యేసు కుటుంబ పరమైన అనుబంధాన్ని ఏర్పరుస్తున్నారు.

యేసు మరియ తల్లికి మరియు శిష్యులకు కొత్త దైవ చిత్తాని అప్పగిస్తున్నారు.

యేసు ఓదార్పును అందచేస్తున్నారు, తల్లిని శిష్యుడికి మరియు శిష్యుడిని తల్లికి బహుమతిగా అవ్వడం ధ్వారా మనకు కూడా విశ్వాసంతో ఆయన శిలువ వద్ద మనం నిలబడితే దేవుడు మన అవసరాలను తీర్చగలడని ఇది మనల్ని ప్రోత్సహిస్తుంది.

The Third Word

“Standing by the cross of Jesus were his mother and his mother’s sister, Mary the wife of Clopas, and Mary of Magdala. When Jesus saw his mother* and the disciple there whom he loved, he said to his mother, “Woman, behold, your son.”Then he said to the disciple, “Behold, your mother.” And from that hour the disciple took her into his home.” (John 19:25-27)

The Third Phrase/Word perfectly reveals the love and concern he has for his mother and disciple. In the midst of injustice and inhumanity, the heart broken mother and distraught disciple stand near the cross, Jesus looking at them entrusts to each other expressing his love and affection, care and concern for his loved ones.

Standing at the Cross : Devastated Mother & Distressed Disciple

Since she was at the cross and on the calvary journey, we can assume that Mother Mary had witnessed everything that happened. She too had suffered spiritually looking at her son being arrested, tried and condemned unjustly; insulted and injured him cruelly. Thus the prophecy of Simione is fulfilled here, "And a sword will pierce your own soul too." (Luke 2:35). There are other women who followed Jesus to the cross, one among them was St. John’s mother.

St. John, the son of Zebedee, when all other disciples scattered and could not dare to identify with Jesus for the fear of being condemned and mocked by Romans and the other people. Although St. Peter tried to accompany secretly but he could not succeed and feared therefore, betrayed Jesus in his denials. Only St. John accompanied and stood at the cross of Christ, distressed looking at the suffering of his Master, Jesus.

To Beloved Mother - Behold your son

Jesus says to Mother, “behold your son”, when we picture this scene in our minds, Jesus is entrusting the care of his disciple to His Mother. Literally St. John’s mother is also there at the cross, therefore by entrusting him to her care is something spiritual in nature. Our mothers play a significant role in our lives.

Mary as our mother now plays a significant role in our faith life. She accompanies us and supports us in our journey, she prays for us, for our daily lives to lead us to her Son, who is the way, the truth and the life. she is a woman of prayer, She prays with the first disciples, therefore worthy of respect and praise(Acts of the Apostles 1:12-14)

Thus in this sense, we the disciples now become her sons and daughters and in her care and guidance we are led to Jesus.

To Beloved Disciple - Behold your Mother

Touched by love and moved by the sadness of the disciples who faithfully followed him to the cross, in his place Christ gives him His Mother who will guide him on the path laid down by Jesus.

Jesus is also, being a beloved son to a mother, does not forget the welfare of His mother, thus he entrusts to his beloved disciple the responsibility of her welfare, to care for her, to serve and protect her as Jesus would have fulfilled. St.John happily receives her into his home. "From that time on, this disciple took her into his home." (John 19:27). It pictures the great love of a Son towards his Mother.

Two Lessons:

Staying close to the Cross of Christ

The Cross of Christ is the highest expression of love and grace of eternal life for us, we need to stay close in sorrow and silence more than that need to express faith like Mother and St. John, thereby making Christ’s sufferings our own.

Even when I am ridiculed, and abandoned am I remaining with Jesus

Even in my fears and anxieties, physical, spiritual and emotional sufferings, I am placing my trust and hope in the Cross of Christ.

Love and Responsibility towards family and near & dear ones

The fourth commandment teaches us to “honour your father and your mother”, which calls upon us to love and care for them no matter what comes in our way, be it joys or sorrows. Jesus has perfectly fulfilled the role of a Son to a Mother after his life ended here on earth, by entrusting to his disciple. Therefore, it teaches us that we are to be responsible for our family obligations and fulfil them. It is true that obedience to God comes first, but this does not negate or lessen the responsibility towards family rather intensifies it in order to make a family closer to God. The Apostle Paul in this regard states: "If anyone does not provide for his relatives, and especially for his immediate family, he has denied the faith and is worse than an unbeliever." (1 Timothy 5:8)

Final Thoughts:

Dear Brothers and sisters, This third word turns our gaze from the Cross to Mother Mary and the Disciple, we all can imagine hereafter life will not be easy for Mother Mary without son, so also to the disciple without Master. Hence, looking at their inconsolable situation, he consoles and comforts them showing his concern by entrusting to each other. here:

Jesus establishes a filial relationship

Jesus entrusts a new mission to Mother and Disciple.

Jesus provides consolation, gifting Mother to disciple and the disciple to mother, it encourages us that God will provide for us in our needs if we stand by him at his cross in faith.

Fr. Jayaraju Manthena OCD